Μιά φορά κι έναν καιρό...

Άραγε πόσες φορές να έχει αρχίσει ένα blog με αυτή τη φράση...
Αν ρωτήσεις εμένα, πολλές! Κάθε blog, κάθε μέρα, κάθε ώρα, είναι ίδιες με τις προηγούμενες.
Ζώ τη μέρα της μαρμότας revisited. Είμαι ο Bill Murrey που ξυπνάει στις ίδιες νότες, με τις ίδιες σκέψεις, κατεβαίνει από το δωμάτιό του για δεί τους ίδιους ανθρώπους και να πεί τα ίδια λόγια.

Με μία ουσιώδη διαφορά. Οι άλλοι δεν θέλουν τα ακούσουν (ξανά). Δεν αντέχουν την ίδια προβλέψιμη ρουτίνα. Ξύπνα Bill, o κόσμος κινείται! Δεν ζεις την μέρα της μαρμότας..είσαι η μαρμότα! Den eisai o bill kardia moy, είσαι ο (punxsutawney) Phil! Οι μέρες αλλάζουν, οι εποχές το ίδιο, αλλά εσύ εκεί, στην τρύπα σου. Βγαίνεις κάθε τόσο να μας πεις κάτι, ίδιο περιβάλλον, μα που βρέθηκε αυτή η καινούρια φάτσα...και καλά, δεν πήρες χαμπάρι; Ο χρόνος άλλαξε ρεεε!

Σύντομα θα χτίσουμε και πάνω από την τρύπα σου, τότε θέλω να δώ πώς θα βγείς!


Αυτό είναι το blog μου, και από εδώ και ελπίζω ακόμα... γαμότο, τι username και password έδωσα στην εγγραφή;

Πώς είπατε; Τι καιρό θα κάνει;
You're asking the right Phil this time...
It's gonna be cold, it's gonna be grey, and it's gonna last you for the rest of your life.

Με τις υγείες μας.