nothing is something

Κάθεσαι που λες να γράψεις, γιατί κάτι θες να κάνεις, αισθάνεσαι ότι κάτι έχεις να πείς, κάτι υπάρχει που πρέπει να γίνει γνωστό....θές πάνω από όλα να παράγεις. Τι όμως;
...
Η ώρα περνά και όχι μόνο δεν έχεις τίποτα να γράψεις, αλλά σαν να μην έφτανε αυτό, δεν ξέρεις και πώς να το γράψεις αυτό το τίποτα. Κοιτάς την άδεια οθόνη και κάνεις tick off στον κατάλογο του μυαλού σου ένα ένα όλα τα ασήμαντα που έχεις σκεφτεί. Στο κάτω κάτω ποιος είσαι, κανένας συγγραφέας, κανένας σημαντικός;

Έλα όμως που δεν γίνεται, αυτή η επιθυμία δεν έχει φύγει ακόμα. Και ξέρεις ότι είσαι μερικά χτυπήματα στο πληκτρολόγιο μακρυά από την ικανοποίηση της. Κάποιος τρόπος θα υπάρχει.
Ε, τότε ξέρεις ότι έχει φτάσει η ώρα της ανάλυσης. Πρέπει φίλε μου να επανεξετάσεις αυτά που ξέρεις, για τον εαυτό σου, για την ζωή που ζείς και για τους άλλους. Να επιτρέψεις την παρουσία του ενδεχομένου όλα να είναι ψέματα. Να παραδεχτείς ότι τελικά μπορεί και να μην ξέρεις. Και να φερθείς ανάλογα.

I don't know anyone, faith is only fiction